Geragama Tea Factory

Kolejnym przystankiem jest plantacja herbaty.

Tuk-tuk zatrzymuje się przy wjeździe, musimy więc przejść kawałek drogi by dojść do miejsca, gdzie można wejść pomiędzy krzewy herbaty. Jest popołudnie, więc zbieraczki już zeszły z pół ze swoimi zbiorami (liście są zbierane rano). Spotykamy tylko trzy ostatnie panie, które pozują do zdjęcia, po czym wyciągają ręce po pieniądze. Są bardzo nachalne, więc omijamy je i idziemy wgłąb pól, gdzie nikogo nie ma (poza stadami komarów), a my możemy spokojnie pospacerować.
Zawsze podobała mi się intensywna zieleń pól herbaty oraz pól ryżowych. Chodzimy więc między aromatycznymi krzewami i cieszymy oczy zielenią.
Gdy komary zaczynają nas coraz bardziej atakować, schodzimy w stronę fabryki herbaty. Mijamy budynek w którym zbieraczki z worków wysypują świeżo zebrane liście i podchodzimy pod samą fabrykę, gdzie przy wejściu wita nas przewodniczka. Oprowadza po fabryce za darmo, ale oczywiście dajemy jej na koniec napiwek. Możemy więc posłuchać i obejrzeć jak powstają herbaty - cały proces jest tu udostępniony turystom: przesiewanie liści, fermentowanie, suszenie, rozdrabnianie, segregacja, pakowanie. Fabryka jest bardzo stara, maszyny mają na pewno dziesiątki lat i jest tu bardzo gorąco.
Chętnie więc po wszystkim udajemy się za naszą przewodniczką do herbaciarni, gdzie zostajemy poczęstowani herbatą i możemy kupić wyrabiane tu herbaty. Ceny jednak znacząco przebijają te w sklepach, więc nie korzystamy z okazji.

Ale cały proces jest na pewno czymś co warto zobaczyć, żeby po prostu być świadomym jak powstaje napój, który codziennie wielokrotnie pijemy.
Od tej wizyty inaczej patrzę na herbatę "made in Ceylon", a jej aromat przywołuje wspomnienie tej plantacji. Bo prawdą jest, że cejlońska herbata ma specyficzny, bogaty smak, na który nawet na co dzień nie zwracamy uwagi. Ale my kupiliśmy na Sri Lance zapas sypanej herbaty i w domu jeszcze długo po powrocie z sentymentem ją pijemy...

Zdjęcia (12)

Komentarze (0)